Naast een overzicht van een aantal vormen van schrijfinterventies en het wetenschappelijk onderzoek naar hun werkzaamheid, wordt er nader ingegaan op het therapeutisch model van één van deze vormen. Deze vorm van schrijftherapie kent drie fasen, waarin de schrijfopdrachten achtereenvolgens gericht zijn op imaginaire exposure aan de traumatische herinneringen (fase 1), het identificeren en bijstellen van dysfunctionele cognities en copinggedragingen (fase 2), en het bevorderen van sociale steun en symbolisch achterlaten van de traumatische ervaring (fase 3). Daarnaast worden de mogelijke indicaties voor deze schrijftherapie besproken aan de hand van de wetenschappelijke evidentie en de specifieke mogelijkheden van schrijftherapie in vergelijking met andere eerste keuze behandelingen van posttraumatische stress problematiek.
